Stormschade Lettelse Beuk
De zeker 200 jaar oude markante beuk op het kruispunt van Lettele heeft de stormen Eunice en Franklin niet doorstaan. Vrijdagavond 18 februari 2022 begonnen de eerste delen van de beuk te sneuvelen door storm Eunice. Zondagavond 20 februari veroorzaakt de storm Franklin zoveel schade dat de brandweer niets anders restte dan de meeste takken van de beuk te snoeien. Wat nog overblijft is de stam en een grote tak boven de tuin van de Pastorie.
De boom werd al tijden jaarlijks gecontroleerd door een bomendokter, maar helaas toch blijkt de binnenkant meer gehavend dan verwacht.
Het is nog niet bekend wat er met de resten van de bij zovelen bekende rode beuk gaat gebeuren. De boom is eigendom van de Kerk.
Hieronder het gedicht wat Mark te Boekhorst enkele jaren geleden heeft gemaakt ter ere van de beuk op het kruispunt van Lettele.
De Beuk
Geen mens die nog weet dat hij er niet stond
Met zijn kronk’lende wortels vast in de grond
Als baken, als spil, in ons dorpse leven
Heeft de Beuk op de Koerkamp zijn machtige armen verheven.
Stromend water, elektrisch, riool, telefoon,
Tv, auto en trekker zijn nu heel gewoon
vroeger liep paard en wagen over de Oerdijk met gras
alleen de Beuk heeft gezien hoe het toen was.
De oorlog en zeker de vrede nadien
De Beuk was er bij en heeft alles gezien
De Kerk de cafés en de winkel van Mans
De Schure van Schepers, het monument met een krans.
Steeds meer van die huizen en daarginds bij de Bond
Dat is waar de Holvo een mooi plekje vond
Maar waar is de bank en Teunis de smid?
Ik mis Hein van Mans waar Willy nog zit.
Ons dorpie werd groter, meer zielen maakt blij
De grond Van de Bloo werd de Kappelwei
Wat waren we jachtig en druk in de weer
Maar steeds stond de Beuk daar en keek op ons neer.
De school met zijn kinderen een komen en gaan
Wie heeft niet vertwijfeld op zijn wortels gestaan
Voor het eerst op de fietse noar school in de stad
Ik wol de’k nog bie Tijhaar in zien klasse zat.
De jeugd is gekomen en ging er weer weg
Maar de machtige boom raakte nooit van de leg
De smerigste praatjes, hij heeft alles gehoord
Maar heeft zich haast zeker er niet aan gestoord.
Misschien wel aan punaises, het was toch te zot
Je maakt van zo’n boom toch geen reclamebord!
Maar ‘tis de plek van ontmoeting die iedereen kent
en al sluit je je ogen je weet waar je bent.
Want de Beuk stond daar rustig in wel en in wee
En wuifde zijn takken met ons leven mee
Het leven gaat verder wat ligt in ’t verschiet
Aan alles komt een eind al doet het verdriet.
Want volgens de kenners is onze Beuk nu ziek
Tot grote ontzetting van ’t grote publiek
Hij is hol van binnen het wordt echt gezegd
De bijl is al haast aan zijn wortels gelegd.
Hoe moet dat dan verder, ons dorp zwaar gewond
Straks zit er een gat waar de Beuk altijd stond
Laten we hopen en bidden misschien zelfs in de kerk
Dat hij lang nog blijft staan met zijn kruin in het zwerk.
De prachtige boom ik wil hem niet kwijt
Hij is toch waarachtig onze identiteit
Want midden in alles wat ons dorp heeft gedaan
Moet trots… en reusachtig… de Beuk blijven staan.
Mark te Boekhorst
