Verslagen

Fietstocht van 35 km. 21 mei 2019

Met 21 dames vertrokken wij om 9.15 uur richting Okkenbroek- Nieuw Heeten- Espelo. Na 14 km arriveerden wij bij de kinderboerderij Dondertman in Holten, daar stond de koffie met een krenten wigge klaar. Daarna de fietstocht vervolgd richting Holterberg naar het Natuurmuseum.
Dieren van dichtbij, ontdek-beleef-bewonder werd uitstekend weergegeven door de natuurgids Loes Hogenbirk. De levensechte diorama’s (levensgrote “kijkdozen”) boden ons een prachtige blik op de Europese dierenwereld.
De expositie van de natuurfotograaf Han Bouwmeester was een genot voor de ogen.
Daarna was het de tijd om te lunchen , gingen wij naar de overkant van het museum het restaurant “Woody’s” .
Aldaar van pannenkoeken buffet gesmikkeld, hartige pannenkoeken met gebakken ui en champignons en kaas. Ook de zoete kleinere pannenkoekjes met vruchten en slagroom waren heerlijk.
Na het buikje vol te hebben gegeten ging de fiets tocht naar het informatie centrum van het Canadese Begraafplaats.
De film van de bevrijding tweede oorlog bekeken en de begraafplaats bezocht .
Sta je weer stil wat de bevrijding betekend in een vrij land als Nederland.
Kregen de opdracht om de graven te zoeken van de soldaten die in Lettele gesneuveld waren.
Dat was achter het monument Kruis met zwaard links en rechts van het middenpad.
Meer info is te vinden op de site www.canadesebegraafplaatsholten.nl
De terugweg met de harde wind voorop maar gelukkig geen regen veilig thuis aangekomen
Met dank voor de dames van wijk 4 die voor deze mooie gezellige dag met elkaar van Zij-Actief gezorgd hebben.

Ledenavond  25 april 2019

Thema : Transgender

Opening door Miranda met gedicht:

TRANSGENDER:
Je word geboren
Geboren als jongen of meisje Later merk je dat het niet klopt Later denk je dat je toch je het andere geslacht voelt

Maar je bent bang
Bang voor wat de andere denkt Bang voor de reacties van de anderen Bang dat andere niet gaan aanvaarden zoals je bent
Bang om de reacties van de andere
Bang om uitgelachen te worden
Bang om te vertellen
Dat je je eigenlijk een meisje voelt

Mededelingen:
* Uitstapje dag activiteit 21 mei start 9.15 uur per fiets bij de kerk. Dames die niet met de fiets meedoen kunnen per auto meerijden met vrijwilligers.
* 13 mei kleding inzamelen bij de HOLVO
* 19 september 14.30 uur Rondleiding Bibliotheek Deventer

THEMA : Willemijn gewoon een vrouw.
Zij vertelde duidelijk over het onderwerp met een scherm presentatie :
Transgerdysforie en transgender
1 : 12.000 mannen, 1: 30.000 vrouwen
Transgenderen in het gewenste geslacht.
Niet altijd :  Altijd:
Parttime vrouw :  Geen/gedeeltelijke lichamelijke aanpassing
Crosdresser  : Transseksueel
Showgirl :  Lichamelijk aanpassen Transman/ Transvrouw
Man in rok
Genderidentiteit:
Je innerlijk besef een man of vrouw te zijn geslacht beleving . Jezelf ervaren als zijde vrouw of man
Je als man of vrouw gedragen.
Het duurt lang om te herkennen dat je als vrouw wilt gedragen en als man geboren te zijn.
Er is meer levenservaring nodig om het gevoel te kunnen duiden
Als man ontwikkelen vaak extreme tegen reactie op de vrouwelijke gevoelens.
“ Ik zal mezelf bewijzen dat ik een echte kerel ben “
Diep gevoel van onvermogen en machteloosheid: niet mogen/ kunnen zijn wie je van binnen bent.
Dit,…... gaat zoals het gaat tot dat de rek eruit is.
Er is een lange weg te gaan :Transitie ( geslachtsverandering)
In Nederland ca. 4.00 mensen van geslacht veranderd.
1 e diagnostische fase ( 1 jaar gesprekken en psychologische onderzoek)
2 e  diagnostisch fase 1-1,5 jaar
start hormoonbehandeling & Real-lifetest
operatie’s
Persoonlijk :
Willemijn is getrouwd hebben samen 3 kinderen
Goede sociale omgeving
Beleidsmedewerker bij de politie, sinds 1 jaar met pensioen.
Eigen bedrijf : adviseur op gebied LGBT- issue ( Lesbisch-Homo-Bisexueel-Transgender)

Dit was een interessante avond met veel positieve reactie’s en begrip over het onderwerp transgender. Zorgen voor verbinding werd door haar duidelijk weer gegeven.

Met dank aan Willemijn Ahlers.

Ledenavond  21 maart 2019

DIGITALE NALATENSCHAP

Miranda opende de avond met een mooi voorjaarsgedicht:

Voorjaar

Het is genieten van het mooie voorjaar
Van de kleurrijke krokussen die bloeien
Van de zon en alles wat gaat groeien
Kijk naar het nestelen van een vogelpaar.

Een lekker warme tijd breekt weer aan
De bittere kou is eindelijk uit de lucht
De lange strenge winter is op de vlucht
Die heeft wel goed zijn best gedaan

De vogeltjes in de tuin tsjilpen maar door
Zij verheugen zich ook in deze tijd
En zingen hun lied uit dankbaarheid
Zo met elkaar is het een geweldig koor.

Voorjaar, een bijzonder mooi jaargetij
Alles in de natuur gaat nu snel ontwaken
Zie de lammetjes in de wei zich vermaken
Iedereen wordt hier vrolijk van en blij.

Daarna volgde de presentatie van Sander van der Meer.

Met 40 leden luisterden wij aandachtig naar de informatie die Sander ons duidelijk maakte over dierbare data.
Door het werk van Sander bij de politie forensische opsporing kwam hij veel problemen tegen van nabestaanden in het digitale vlak. Hierdoor is hij op het idee gekomen een bedrijf te starten voor Digitale Nazorg, zorg voor dierbare data. Zijn bedrijf is er op gericht nabestaande te helpen om belangrijke en dierbare gegevens van overleden door ongeluk of zelfdoding uit de computer te halen en veilig te stellen.

Een doos met foto’s, tekeningen, muziek of ordners vol papier zijn tegenwoordig steeds minder fysiek aanwezig. Digitale nazorg kan de computer, laptop, telefoon, tablet en zelf navigatiesystemen van de overledene toegankelijk maken.
Sander vertoonde verschillende beelden van de NOS met informatie over dit onderwerp en de erfenis.
Hoe zit het met de privacy van de overleden, de rechten en de plichten. Dit gaat niet zomaar over naar de nabestaanden. Een account, lidmaatschap of abonnement opzeggen na overlijden kan niet. Dit is niet wettelijk geregeld . Er is een wetswijziging nodig om de digitale erfenis op te zeggen.
Wanneer je als nabestaande de administratieve afhandeling op je neemt, word je hiermee geconfronteerd.
I-Finish stelt Digitale Nazorg (inter)nationale bedrijven, diensten en instellingen in kennis van overlijden.
Van kranten, tijdschriften en goede doelen, tot sportschoolabonnementen, klantkaarten en online diensten.
Zo voorkom je dat ongemerkte abonnementen doorlopen.

Het was een zinvolle avond met nuttige informatie. Het is goed om hierbij stil te staan en verrassingen voor te zijn of te voorkomen. Op emotionele rompslomp zit niemand te wachten!

Groetjes,

Ledenavond  28 Februari 2019 Schaatslezing

Door Dirk Plugboer ( 64 jaar) uit Grootschermer. ( Noord Holland)

De woonplaats van hem ligt tussen Alkmaar en Purmerend. Deze waterrijke schaats omgeving is dan ook zeer geschikt bij vries weer om te schaatsen zoals Dirk met veel enthousiasme en lachen weet te vertellen over de geschiedenis van deze sport.
In het dagelijkse leven is Dirk postbode. Onderweg door de brieven te bezorgen biedt hij hulp aan de dorpsgenoten uit zijn wijk. Zoals hond uitlaten, hekje verven, gras maaien. Allerlei anekdotes komen boven tafel van zijn ervaringen.
Maar de meeste passie heeft hij voor de schaats, hier is hij al heel lang mee bezig.
Elke schaats heeft zijn eigen verhaal, deze verzamelaar bezit 750 paar schaatsen, toont er een uit 1735, vele houten schaatsen in verschillende vormen.
Priksleeën, stokken die de schaatser gebruikten voor het schoon schaatsen, heeft schaats mutsen. Liet kunstschaatsen met bruine schoenen van zijn moeder zien. Veel van zijn verzamelde materiaal konden wij in de pauze bekijken en vragen stellen, waarop een passend vrolijk antwoord kwam.
Prikslee sport is nu in Noord Holland heel bekend , er wordt in de schaatst stadion banen gehuurd om wedstrijden te doen. Dus het is niet uit vroegere tijden , Dirk toonde zijn eigen gemaakte slee.
Heeft zelf de elfsteden tocht gereden in 1986. Liet met veel trots het behandelde kruisje zien.
In 1909 werd de eerst elfsteden tocht gereden waar 23 schaatser aan mee deden. Toen waren er nog geen dames die met dit zware parcours mee deden. In 1947 reden 90 % nog op houten schaatsen Ook werd er op sokken geschaatst , mensen waren arm en konden geen schoenen kopen , wilden dus wel graag schaatsen .Wat mij verbaasde dat ze geen bevroren voeten hadden. Stoere kerels die ook werkten in de scheepsvaart en vis vangst, waren wel wat gewend.
In 1956 werd de 11 steden tocht pas goed bekend in der landen.
Het jaar 1997 was het slecht ijs er deden 16.000 personen mee. Het bestuur had dit jaar verzonnen dat de toerrijders de keus konden maken om in elke plaats te starten. Dit was geen succes omdat er veel problemen ontstonden doordat er de hele dag posten, voorzieningen voor veiligheid en EHBO geregeld moesten worden ook in het donker, dit was dus eenmalig.
Met spreekwoorden over de schaats, een mop verkleed als boerke sloot hij lachend de geslaagde avond af.
* IJs en weder dienende.
* Niet over een nacht ijs gaan.
* Voor spek en bonen. Voor niks mee doen, konden dit winnen vroeger, was heel belangrijk toen.
Mensen hadden weinig geld om eten te kopen.
* Aan de zwier gaan, dit gezegde kwam voort van het schoon schaatsen.
* IJs en vis , nemen zoals het is omdat het niet bewaard kon worden.

Ledenavond 13 september 2018 Geschiedenis Lettele

Ben Verwoolde vertelde over de geschiedenis van Lettele vanaf het jaar 1900 t/m 2018.

Door de snelle actie van Diny is er een prima VERVANGER gevonden om er een interessante avond van te maken.
Gestart werd met het zingen van het Volkslied “Lettlese Karmse” met de hand op hart uit volle borst.

• Er was geen T.V.
• Geen wasmachine, de was ging in een grote tobbe en door de wringer.
• Dat was intensieve arbeid door de huisvrouwen van toen.
• Geen wasdroger, maar aan de lijn gehangen of voor de kachel op een rekje te drogen in de kamer.
• De vaat werd nog gezellig of niet samen gedaan gewoon met een afwasborstel en droogdoek.
• Vrijdag geen vlees maar vis wanneer de visboer in het dorp kwam.
• De bakker en de melkboer kwamen aan de huis, de melk moest gekookt worden.
• Geen disco voor vermaak van de jeugd.
• Ijsje kostte een dubbetje.
• Wij werden niet naar school gebracht.
• Iets fout gedaan kreeg je een draai om de oren.
• Supermarkt kenden wij niet.
• Teiltje was douche.
• Olie stelletje werd op gekookt.
• Oude dia’s werden vertoond met veel herinneringen uit de school en dorp van de Lettelenaren die door veel dames herkend werden.

O,o,  die van.. die  en die van … die, o, dat was lachen . Toen zag alles er anders uit.
In 1932 bij de toneelavond was er voor de eerste keer verlichting door elektriciteits voorzieningen. In 1949 was de Lettele Revue in de oude school.
De plaatsnaam Lettele bestond in 1865 nog niet, wel de Lettele Enk.
In 1935 kreeg de naam Lettele vorm, werd toen op de kaart gezet.
Er was een herberg op de plaats waar De Koerkamp nu staat. Veel weilanden erom heen.
Op de Kapelweide stond in 1828 een kapeltje, waar de nieuwe huizen dit jaar bewoond werden.
In 1894 werd de kerk gebouwd en in 1925 werd er meer bebouwd aan de Oerdijk.
Over de oorlog werd gesproken en na de oorlog moesten 14 mannen naar Indië . Hierover is een boek geschreven door Gerrit Daggenvoorde.
De bouw van De Spil in 1972 door vrijwilligers verricht. De opening was in 1975.
Aanleg zwembad 1966, Nieuwbouw Wichinksweg 1975. Aanleg Korenkamp was 1980.
De buurtbus project door vrijwilligers gestart in 1979.
De schaatsbaan Bosbaan was er in 1991.
Dit is een korte samenvatting van een interessante avond over het verleden.

Ben vertoonde nog een oud leuk filmpje van de Lettele Revue, twee dames die met breiwerkje zaten te kwebbelen over borstvoeding enzo. Dat was een prima slot van de avond.

Ledenavond 3 mei 2018 Reisverhalen door Gerda Marsman

Miranda heet ons welkom en in het bijzonder onze gast Gerda Marsman, zij reist de hele wereld rond met haar bepakte fiets.

Een passend gedicht leest Miranda voor.

Genietend op mijn fiets Over paden en velden fiets ik alleen
Genietend van alles om mij heen In de bermen bloeien klaprozen
Boterbloemen, margrieten en fluitenkruid Om me heen hoor ik vogels gefluit
Vlinders fladderen op bloemen Ik hoor de bijtjes zoemen
Een roofvogel zit op een paaltje doodstil Steeds naar de grond te staren
Een muisje vangen is wat hij wil Bij een mooi vennetje aangekomen
Stap ik van mijn fiets om even weg te dromen In de stralende zon zit ik lekker aan de waterkant
Kikkers hoor ik kwakken aan de rand Ik zie libelles over het water zweven
Bij het vennetje valt heel wat te beleven Visjes schieten schichtig door het water
Eenden hoor ik met hun gesnater Ik geniet van alles om mij heen van de mooie natuur alleen.

Reisverhalen door Gerda Marsman

Mag ik u meenemen? …In een wereld waarin ik door mijn reizen elke keer weer ervaar hoe mooi de culturen, mensen en dieren om ons heen zijn.
Fietsen in verre landen is mijn passie en een grote inspiratie bron. Samen met mijn bepakte fiets en een verbeeldende fotoreportage bezoek ik u en laat u graag meegenieten.

Gerda heeft haar bepakte heren fiets bij zich, bewust een herenfiets, want als in haar tentje ligt en er staat een herenfiets buiten de tent, dan voelt dat veiliger. De fiets van 29 inch, leren zadel en 27 versnellingen

Ze heeft haar tassen heel praktisch in gepakt, alles moet wel mee, zoals tent, gaspitje, pannetje en bordje van aluminium, kleding, biologisch zeep voor alles te gebruiken, dagboekje, muskietennet, zelfs een klein plaspotje, zodat ze nachts de tent niet uit hoeft, fietsreparatie spullen met simson plakdoosje

Ze heeft vele landen bezocht, wij mogen kiezen waarom ze mag vertellen. Alaska wordt het.
Met hele mooie, duidelijke indrukwekkende foto, s en haar verhaal is het een bijzondere lezing.
Ze fiets 120-140 km per dag en op lastige dagen, slecht weer en wegen dan 75-80 km per dag,

Het land is gevaarlijk met echte beren op de weg. In kleine winkeltjes en op campings wordt ze hiervoor gewaarschuwd. Ze toont ook foto, s van die beren. De GPS gebruikt ze niet alleen een kaart en een kompas. Telefoon gebruikt ze nauwelijks, een keer in de 3 weken belt ze met het thuisfront als er iemand jarig is.

In haar eentje ontmoet ze veel bijzondere mensen, zoals een man die de pijpleidingen van Alaska/Canada moet inspecteren, ze gaat een tijd met deze man mee om te kijken hoe hij dat werk doet. Mensen hebben veel respect voor haar, ze is ook niet bang al heeft ze wel een busje peperspray bij zich. De wegen zijn van grint en gaan over oude gletsjers of op snelwegen moet ze fietsen.

Ze gaat mee met een expeditie naar de Mackenzie mountains.   Ze wordt heel goed in de groep opgenomen en heeft daarbij de taak om voor de paarden te zorgen, gelukkig was ze van huis uit gewend om met paarden om te gaan.  In het expeditie kamp heeft ze een eigen douche gebouw, ze onderneemt heel veel.

Onderweg  kampeert ze altijd in een open veld, uitzicht op de omgeving, ziet wat er aankomt,  en wast zich in de rivier, de noemden haar  de naked Lady,

Het fotograferen onderweg is haar grootste hobby. Een prachtige zeearend kwam voor haar lens, maar ook de beren krijgt ze op de foto. Met de expeditie trekt ze door een gebied van veel eilanden. Voor het eten wordt er wild geschoten en geslacht, Gerda haar vader slachtte vroeger, dus liet de mannen verbaasd staan dat zij dat ook wel kon. Na 3 maanden expeditie keerde ze terug naar het basiskamp om haar fiets weer op te halen en dan nog 4000 km  naar Canada te fietsen  en in Vancouver stond die jongen die aan het begin van haar Alaska reis ontmoet had om haar fiets te kopen en ze verkocht het met winst.

In Nederland een nieuwe fiets gekocht en nu gaat ze zich voorbereiden om door Japan te fietsen.  Daar komt heel wat bij kijken, zoals visum regelen verzekeringen afsluiten, vliegticket regelen en de nodige centen voor onderweg, gaat ze haar reisverhalen te vertellen bij bedrijven, stichtingen en verzorgingstehuizen bereid ze zich stap voor stap voor op de volgende reis

Op haar 17 de kreeg ze al de smaak te pakken om de wereld in te fietsen, naar haar eind examen ging ze met een stel vrienden richting Limburg voor een vakantie maar ze fietste door naar Parijs.

Ze vertelde heel enthousiast en liet de prachtigste foto, s zien. Heerlijk dat we dat via ZijActief mee mogen beleven.

Gerda Bedankt.
Lettele, mei 2018-05-29 Diny Meijerink