Looischuur

Hier ziet u aan de overkant van de Letteler Leide een schuur die tot eind 1800 dienstdeed als leerlooierij. De schuur behoorde bij een voormalige boerderij die dichter bij de schuur stond.

Deze boerderij werd het Timmer Evertshuis genoemd. De naam betekend letterlijk ‘het huis van Evert de Timmerman’. In 1766 trouwde hun dochter met Johannes Huis in ’t Veld. Opvallend is dat deze niet de naam van de boerderij heeft aangenomen, wat in die tijd in het oosten van het land heel gebruikelijk was. De boerderij waar deze schuur toe behoord wordt nog steeds bewoond door inmiddels de zesde of zevende generatie Huis in ’t Veld. De boerderij was een katerstede, waarbij de keuterboeren naast het boerenbedrijf een ander bron van inkomsten hadden. Die nevenactiviteit was leerlooien en daarna ook nog 2 generaties schoenmaker. De schuur doet nu dienst als werktuigen opslag.

Het leerlooien heeft zich in de loop der tijd ontwikkeld van een vies en handmatig proces dat in totaal 1 à 2 jaar duurde tot een bijna volledig gemechaniseerd proces wat ongeveer een week in beslag neemt. Vooral het looiproces zelf, waarbij schoongemaakte huiden 1 tot 2 jaar in water werden gehangen of in lagen in kuilen werden gelegd waaraan eikenschors was toegevoegd, gaat vanaf 1900 veel sneller. Door het reinigen en looien van de huiden in grote ronddraaiende ketels,
zgn. walkvaten en toepassing van chromen duurt het gehele proces van ongeveer een week.

Auteur: Ben Verwoolde

[ninja_form id=28]